بی کرانه

وقتی چهار تا آدم پر رو و البته دانشجو! میرن پیتزا بار سلف سرویس!

نتیجه اخلاقی:

1- خجالت نکشید. حتی اگر شصتاد نفر به شما خیره شوند.!
2- پیش از آنکه شما را از رستوران بیرون کنند، خودتان عین بچه آدم تشریف ببرید.
3- اگر در راستای بیرون کردن شما از رستوران اقدامی انجام دادند، حتی با ادب و نزاکت و به صورت غیر مستقیم، از رو نروید و باز به سرو غذا و صرف آن ادامه دهید.
4- هر چند نظریه ارتجایی بودن معده و روده و البته پوسته شکم اثبات شده است، با این حال مواظب باشید نترکید،‏حتی اگر به قصد کم کردن روی صاحب رستوران باشد.
5- حرفه ای عمل کنید. یعنی در هر بار سرو غذا، یک زیر دستی، دو تا بشقاب و تعدادی قاشق و چنگال کثیف نمایید.
6- پیش از عزیمت به پیتزا بار، مسافت 2 کیلومتر را بدوید تا حسابی گرسنه شوید.
7- از پیش،‏کلیه اقدامات لازم برای پس از صرف غذا را پیش بینی کنید. اعم از آمبولانس، لباس مناسب و ...

و او بزرگ تر است...

عده‏ای یک گوشه نشسته‏اند منتظر. می‏پرسی این جا دست‏هاتان را زده‏اید زیر چانه‏تان که چه؟ منتظر چه هستید؟ می گویند: ما منتظر چوپان‏ایم.! ما گوسفندیم.
بگو بِهِ‏شان که شمایی که من می‏بینم، همه‏تان چوپان‏اید. بگو به‏ِشان که حواس‏شان را جمع کنند. آن طرف پیچ، صاحب گوسفندها نشسته، اَزَشان حساب و کتابش را می‏خواهد، از همه‏شان...

(به نقل از ضیافت)

به نام یزدان پاک

یک آغاز نو، با اندک تجربه‏ای خام در سرایی تازه!، در روزی فرخنده و مبارک.چه شود...

او خواهد آمد. در روزی ابری، با چتری به پهنای آسمان، به رنگ عدالت و به روشنایی خورشید.
زادروزش مبارک