ميرسند از ره كه در خاكم نهند
بعدها نام مرا باران و باد
نرم مي شويند از رخسار سنگ (اشارة شاعره به پديدة آبشستگي است)
گور من گمنام مي ماند به راه
فارغ از افسانه هاي نام و ننگ

عجب دنيايي داشتيم با فروغ هاااااا
فروغ