در ادامه اين بحث عرض مي کنم:
اولا شما کي شيريني دادي که ما خبر نداريم. خيلي وقته که چوب خطتت پر شده ها!!؟ سربازي خودش يه شام (البته الان ديگه افطاري) درست و حسابي مي طلبه.
ثانيا خب ما اولين نفر به شما زنگ مي زنيم مي فرماييد نايب الزياره ايم. خب حلاوت زيارت که خيلي شيرين تره!!
ثالثا بايد اعتراف کنم که اين شيريني ها بدون دوستان نمي چسبه!! البته مي چسبه ها!؟ اما اونطوري يه صفاي ديگه اي داره