بی کرانه

و او بزرگ تر است ...

...
اینک این پرسنده می پرسد:
   پرسنده:«من شنیدستم
               تا جهان باقی ست، مرزی هست
               بین دانستن
               و ندانستن
               تو بگو، مزدک! چه میدانی؟
               آن سوی این مرز ناپیدا
               چیست؟
               وانکه زان سو چند و چون دانسته باشد کیست؟!»
    مزدک:‏ « من جز اینجایی که می بینم نمیدانم»
 پرسنده: « یا جز اینجایی که میدانی نمی بینی»
    مزدک: « من نمیدانم چه آنجا یا کجا آنجاست»         
      بودا: « از همین دانستن و دیدن
               یا ندانستن سخن می رفت»
 زرتشت: « آه، مزدک! کاش می دیدی
               شهربند رازهاست آنجا
               اهرمن آنجا، اهورا نیز»
     بودا: « پهندشت نی‏روانا نیز»
پرسنده: « پس خدا آنجاست؟
                                     هان؟
                                          شاید خدا آنجاست؟»
بین دانستن،
و ندانستن
تا جهان باقی‏ست مرزی هست.
همچنان بوده‏ست،
تا جهان بوده‏ست.

م. امید